జైశ్రీరామ్.
24. ఆహారమీవె కన నాహార్యమీవె, కల మోహంబు నీవె జననీ!
మోహంబు నీవయిన మోహార్తినే తరిమి స్నేహంబుతో మెలఁగనీ.
దేహంబు నీవగుచు స్నేహంబు నీవగుచు మోహంబుపై నుతమతీ!
రాహిత్యముం గొలిపి దేహంబులోనిలిచి సాహాయివై నిలు సతీ!
భావము.
ఓ సతీమాతా! ప్రాణశక్తినొసగు ఆహారము నీవేనమ్మా. ఆహ్లాదజనకమయిన
అలంకారములూ నీవే తల్లీ. ఓ అమ్మా! ఆత్మలో పుట్టేటువంటి మోహము కూడ
నీవేనమ్మా.. నీవే మోహమయియున్ననాడు మాలోని మోహార్తిని
తరిమివేసి,స్నేహ భావముతో మమ్ములను మసలనిమ్ము. నుత మయివయిన
ఓ జగన్మాతా! మా దేహమూ నీవే అయియుండి, మాలోని స్నేహమూ నీవే
యగుచు మోహమును పూర్తిగా వీడునట్టుల జేసి, మా దేహములో నీవే నిలిచి
యుండి మాకు సహాయపడుము తల్లీ!
జైహింద్.
Print this post
వ్రాసినది
Labels:
0 comments:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.