జైశ్రీరామ్.
43. కన్నార నిన్నుఁ గన నెన్నన్, గనన్ జనమి నెన్నన్ గ నా కనులిలన్
మున్నుంచుమా జనని మన్నున్, నినున్ గనుదు, నిన్నున్ గనం గొలుపుమా.
పున్నెంబుచే కనెడు కన్నున్ గనం గనుదు మున్నున్న నిన్ను జననీ.
నన్నేలుమా జనని కన్నార జూతు నిను నన్నేలు దీప్తివి సతీ!
భావము.
ఓ సతీ మాతా! ఆలోచించినచో ఈ భూమిపై నా కన్నులు కనులారా నిన్ను
చూడఁ దలచి చూడలేకపోయినచో నీవున్న మట్టి రూపమునయినను
నాకనులముందుంచుమమ్మా. నిన్ను ఆ విధముగనయినను
చూచుదును నిన్ను చూచునట్లు చేయుమమ్మా. ఓ తల్లీ! నా కనులముందే
ఉన్న నిన్ను పుణ్య ఫలముచే చూచెడి జ్ఞాన నేత్రముతో నిన్ను
చూచుదునమ్మా. నీవు నన్నేలెడి కాంతివే. నన్నేలే నా తల్లివగు నిన్ను
కనులారా చూచుదునమ్మా.
జైహింద్.
Print this post
0 comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.