అష్టోత్తరశత సతీ అశ్వధాటి (సతీ శతకము). 40వ పద్యము. రచన. చింతా రామకృష్ణారావు. గానము ... శ్రీ కుమార సూర్యనారాయణ.

  జైశ్రీరామ్. 

40. జ్ఞానామృతంబు గొన మానావమానములవీనాకెటుల్ తెలియునే? 

దీనావనా! కనుచునీనా మనస్థితిని జ్ఞానాగ్ని దగ్ధ ఫలుగా 

నీ నామ కీర్తనను నేనెప్పుడున్ తనియ జ్ఞానంబు నాకునిడుమా.  

ప్రాణంబుగా నిలిచి మానంబునే కొలుపు నే నిన్ దలంచుదు సతీ! 

భావము.

ఓ సతీ మాతా! నిన్ను గూర్చిన జ్ఞానమనే అమృతమును స్వీకరించియున్న   

ఈ నాకు మానావమానము ఏ విధముగా తెలియును తల్లీ?  ఓ దీనులను 

రక్షించు తల్లీ! ఈ నాయొక్క మనస్సు ఉన్న స్థితిని చూచుచు జ్ఞానమనే 

అగ్నిదేనిని దగ్ధము చేయుటవలన మంచి ఫలితము లభించున్ అట్టి 

మంచి ఫలితము నేను పొందువానిగా చేయుము. నీ యొక్క నామ 

సంకీర్తనచేయుచు నేనెల్లప్పుడూ తృప్తిపొందువానిగా ఉండుట్కుతగిన 

జ్ఞానమును ప్రసాదింపుమమ్మా. నాలో ప్రాణముగా ఉండి నాకు గౌరవమును 

కలుగఁజేయుచున్న నిన్ను నేను తలంచెదనమ్మా.

జైహింద్.

Print this post