ఆంధ్రామృతముఁ గ్రోలు పాఠకులను ఆది దంపతులు రక్షించుఁగాక.

శ్లో:-
కస్త్వం ? శూలీ. మృగయ భిషజం. నీల కంఠ ప్రియేహం
కేకామేకం కురు. పశు పతిర్నైవ దృశ్యే విషాణే
స్థాణుర్ముగ్ధే నవదతి తరు: జీవితేశశ్శివాయ:
గచ్ఛాటవ్యాం ఇతి హత వచ: పాతువశ్చంద్రచూడ:

 . . . . . . సీll

పార్వతి:- ఎవరివయ్యా నీవు?

శివుఁడు:-ఎఱుగుమా శూలిని.

పార్వతి.:-శూలివా? తగు మందు చూచి, గొనుమ!

 . . . . . . (శూల= బాధ.;శూలి=తలనొప్పితో బాధ పడుచున్నవాఁడు)

శివుఁడు:-నీల కంఠునిగదే? ఏలనే కినుకయు?

 .. . . . . .(నీలికంఠుఁడు=నీలమైన కంఠముఁగలవాడు. నెమలి.)

పార్వతి.:-నెమలి కూతను కూసి నిలుమ! కనుదు!

శివుఁడు:-పశుపతినే!

పార్వతి.:-లేవు పశువు కొమ్ములు నీకు?

శివుఁడు:-స్థాణు వేనుగ!.(స్థాణువు= కదలనిది=చెట్టు)

పార్వతి.:-వృక్ష జాతి వగుదొ?

శివుఁడు:-శివుడనేను.;పతిని!

పార్వతి.:-శివుడన్న నక్కగా!(శివ=నక్క)

 . . . .  . .ఆడవి తిరుగ రాదె? నుడువులేల?

 . . . . . . గీll

 . . . . . . ఆది దంపతు లిట్టుల యద్భుతముగ

 . . . . . . సరస సల్లాపములఁ దేలు సమయమందు

 . . . . . . భ్రాంతి నాంధ్రామృతముఁ గ్రోలు పాఠకులను

 . . . . . . కాచి రక్షించుఁ గావుత! కాంక్ష తీర.

జైహింద్.

Print this post