శ్రీమన్నారాయణ శతకమునందలి 6 నుండి 10 వ పద్యము వరకు ఆలపించిన బ్రహ్మశ్రీ అందుకూరి చిన్నపున్నయ్యశాస్త్రిగారు.

 జైశ్రీరామ్.

శ్రీమన్నారాయణ శతకము

.(అష్టోత్తర శత ద్విత్వ నకార  ప్రాస శార్దూలావళి)

రచన. చింతా రామకృష్ణారావు.

6. శా. నిన్నుం గాంచిరి ధీనిధుల్ జగమునన్ నిత్యాత్ముఁగా నేర్పుతోన్

గన్నుల్ వేయిగ, కాళ్ళు వేయి, శిరముల్ గాంచంగ వేయుండుటన్,

సున్నాయౌ పరి పూర్ణమందు నిను దాసుల్గాంచినారయ్య! శ్రీ

మన్నారాయణ! చూతునన్నిట నినున్ మన్నించి నిన్ గాంచనీ.  

భావము.

ఓ శ్రీమన్నారాయణా! ధీ నిధులు నిన్ను నిత్యాత్మునిగా లోకములో వేయి కన్నులుగ, పాదములు

వేయిగా వేయి శిరములుగా నీకు ఉండుట. శూన్యమయిన ఆకారములో పరిపూర్ణ స్వరూపుడుగా నీ

దాసులు నిన్ను నైపుణ్యముతో చూడఁగలిగిరి. నిన్ను నేను అన్నింటియందును చూతును. నన్ను

మన్నించి  నిన్ను చూడనిమ్ము.

 

7. శా. కన్నా మంటిని దిన్న నిన్ జనని వేగన్ నోరు చూపించుమో

యన్నా యంచును దిట్టినంతటనె మోహబ్రాంతులన్ బాపుచున్

నిన్నున్నట్టి జగమ్ము చూపితివిగా నీవేను కృష్ణుండ! శ్రీ

మన్నారాయణ! మేము కూడ కనలే మా చూపరావేలరా?

భావము.

ఓ శ్రీమన్నారాయణా! నేవు కృష్ణుఁడుగా ఉన్నప్పుడు నీ తల్లి నీవు మన్ను తింటివని ప్రేమను కూడా

విడిచిపెట్టి నిన్ను ఏదీ నీ నోరు చూపించు అని కోపగించి పలుకగా ఆమెలో ఉన్న

మోహభ్రాంతులను పోగొట్టుచు నీలో ఉన్న సమస్త విశ్వమును చూపితివికదా. మేము మాత్రము నీవు

ఆవిధముగా చూపినచో చూడలేమా యేమి. మై మాకు చూపుటకు నీవేలరాకుంటివి?

 

8. శా. మున్నే నిన్ను మనమ్మునన్ మననమున్ మున్నుంచి మన్నించు నీ

నన్నున్, నా నిను నెన్నునాన్నను ననూనా! మున్నె మన్నించు నో

కన్నా! రక్షకు డీవె కాదె. మనమున్ గాంచన్ మహోదార! శ్రీ

మన్నారాయణ! కావుమయ్య.  జగతిన్ మంచిన్ గృపన్ గావుమా. !

భావము.

పరిపూర్ణుఁడవైన ఓ శ్రీమన్నారాయణా!  ఇతః పూర్వమే నిన్ను మనసులో ముందుగా నిలిపి

మన్నించు నీవాడినైన నన్ను, నాకు సంబంధించిన నిన్ను గుర్తించెడి నా యొక్క అన్నను

ముందుగానే మన్నించునటువంటి నీకన్నారక్షకులింకెవరు? మనసుపెట్టి చూచెడి మహోదారగుణ

సంపన్నుఁడా! కాపాడుము. లోకమున మంచిని కృపతో కాపాడుము..

 

9. శా. ఉన్నావీవు హృదంతరాళమున స్నేహోదార సంపత్ప్రభన్,

బిన్నన్, నేఁ గనఁ జాలనయ్య నిను గోపీనాథ! యంతర్ముఖుం

డెన్నంజాలు నినున్, శుభాస్పదుఁడ! నీవే నాకు కన్పించు. శ్రీ

మన్నారాయణ పూజ్య పాద జలజా! మాం పాహి. సర్వేశ్వరా!

భావము.

ఓ శ్రీమన్నారాయణా! నీవు నా హృదంతరాళమున స్నేహోదార సంపత్ప్రభతో కొలువై యున్నావు.

నేను  చిన్నవాడిని. నిన్ను ఏ విధముగనూ నిన్ను చూచుటకు సరిపోను. అంతర్ముఖుఁడైనావాడి

నిన్ను గుర్తించగలడు. ఓ శుభాస్పదుఁడా! నీవే నాకు కన్పించుము. ఓ పూజ్య పాదపద్మములు

కలవాడా! సర్వేశ్వరా! నన్ను రక్షించుము.

 

 10. శా. మిన్నున్ గాంచిన నీవె నిండితివటన్ మిధ్యా స్వరూపుండవై!

మన్నున్ గాంచిననుంటివీవె యచటన్  మాదేవరా! యెట్లు నీ

వున్నావన్నిట నెల్ల వేళలను ? నేనున్నా నిటన్, జూడు.  శ్రీ

మన్నారాయణ! నీదు పాదములె సమ్మాన్యుండ! నన్ జూడనీ.

భావము.

ఓ శ్రీమన్నారాయణా! జగత్కారకుడవైన ఓ శ్రీకృష్ణా! ఆకాశమును చూచినచో అక్కడ

మిధ్యాస్వరూపుఁడవై నీవే  నిండియున్నావు. భూమిని చూచినను అక్కడ కూడా నీవే నిండియున్నావు.

ఓ మా దైవమా! అన్ని సమయములందును అన్ని ప్రదేశములయందునుఏ విధముగా నీవుంటివి?

ఇక్కడ నేనుంటిని. నన్ను చూడుము.  నీ పాదద్వయమును నా మనమున గౌరవముతో గాంచునట్లు చేయుము.

జైహింద్.

Print this post