జైశ్రీరామ్.
|| 5-21 ||
శ్లో. బాహ్యస్పర్శే ష్వసక్తాత్మా విన్దత్యాత్మని యత్సుఖమ్|
స బ్రహ్మయోగయుక్తాత్మా సుఖమక్షయమశ్నుతే.
తే.గీ. బాహ్యమౌ స్పర్శ లేనట్టి బ్రహ్మవేత్త
సుఖము నాత్మానుభూతితో శోభిల గను,
నిరుపమానంద సామ్రాజ్య నేత యతడు,
ధరణిపై వెల్గు నిరుపమ ధన్యు డతడు.
భావము.
బాహ్య స్పర్శలో తగుల్కోనివాడు, ఆత్మలో ఉండే సుఖాన్ని
పొందుతాడు. బ్రహ్మతత్వానుసంధానంలో నిలిచిన ఆ యోగి
అనంతమైన ఆనందాన్ని పొందుతాడు.
|| 5-22 ||
శ్లో. యే హి సంస్పర్శజా భోగా దుఃఖయోనయ ఏవ తే|
ఆద్యన్తవన్తః కౌన్తేయ! న తేషు రమతే బుధః.
తే.గీ. బాహ్య సంస్పర్శ భోగమ్ము లేహ్యమయిన
దుఃఖ మూలమ్ము లెరుగుమా, తోచలేదొ?
యవధులున్నట్టివాటికై యరుగరెపుడు
సద్వివేకులు, ముక్తిసత్సారవిదులు.
భావము.
కుంతీకుమారా! బాహ్య విషయ స్పర్శలవల్ల జనించేభోగాలన్నీ దుఃఖాలకు
మూలమే. ఆది, అంతములతో కూడుకున్న ఆ క్షణిక సుఖాలలో
వివేకవంతుడు రమించడు.
జైహింద్.
Print this post
వ్రాసినది
0 comments:
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.