జగద్గిరి గుట్టలో శ్రీచైతన్య విద్యా నికేతన్ లో జరిగిన ఉగాది కవిసమ్మేళనము. ౦౯ . ౪ . ౨౦౨౨.

జైశ్రీరామ్. 

ఘన శివరాత్రి యాదగిరి కార్యనిబద్ధత, సద్వివేకమున్,

మనమును పొంగ జేయు గన మాన్య మహోదయుడే గణింపగా,

సునిశిత దృష్టితో భవిత చూచుచు బాలల వృద్ధి నెంచుచున్

జనహితుడై చెలంగు విలసన్నుత మూర్తి జయంబులొందుతన్.

వచ్చు నుగాది యన్నపుడె వచ్చును యాద్గిరి గుర్తు నా కికన్

హెచ్చును సంతసంబు, కడు హెచ్చుగ పర్విడు సత్ కవిత్వమున్,

మెచ్చుట ధర్మ మీతనిని మెచ్చగు సత్ పదముల్   గణింపలేన్

మచ్చునకందు మాన్యుడని మాధవుడంచును మంచినెంచుచున్.

ధీనిధి, సద్గుణగణుడును

ప్రాణముగా ప్రజను గనుచు పాలన చేయున్,

మౌనముగా పని చేసెడి

యేనుగునరసింహరెడ్ఠి నెట్లుపొగడుదున్.

మలుగ అంజయ్య మహితుడు మధురసుకవి,

పద్యకవితాసుధారలన్ ప్రతిభుడితడు,

నిత్య సంతోష సన్మూర్తి, నిరుపమాన

సుగుణ పూర్ణుండు కవులకే శోభ యితడు.

శ్రీమన్మంగళ జానకీ సహితుఁడౌ శ్రీరామచంద్రుండు సత్

ప్రేమోద్భాసిత మిత్రమండలి ప్రజన్ విఖ్యాతిగా నేలుతన్.

మామీదన్ దయజూపుదైవమగు రామస్వామి ప్రేరేపణన్

ధీమంతుల్ వెలుగొందుతన్ శుభకృతున్, ధీశక్తినే జూపుచున్.

శుభకృద్వత్సరభాగ్యరాశి ప్రజలన్ శోభిల్లఁ జేయంగ తా

నభయంబిచ్చుచు వచ్చె నేడు, ప్రజ మోహాతీత సద్భాగ్యులై

ప్రభలన్ లోకమునందు గొల్పుచు, సదా ప్రఖ్యాతితో వెల్గుతన్,

సభలోనున్న జనాళిమంగళములన్ సంస్తుత్యులై పొందుతన్.

వచ్చె వసంత లక్ష్మి, వరభావ స్మృద్ధిని గొల్పి చూపగాన్,

మెచ్చగ సత్కవీశ్వరులు మేలగు జీవన మార్హమీయగా, 

సచ్చరితాత్ములన్ గనుచు చక్కగ కావగ నెల్ల వేళలన్,

సచ్చరితంబుతో జనులు చక్కగ మెల్గుచు శోభగాంచెడిన్.  

జ్ఞానాబ్ధియౌ శుభకృ తానంద వత్సరము దీనాళి కల్పతరువై

జ్ఞానంబు, సద్ధనము, రాణింపు గొల్పుచు నిధానంబుగా నిలుచుతన్,

ప్రాణంబుగా కనుచు తా నీడగా నిలిచి, మానాభిమాన ధనముల్

క్షోణిన్ కృపన్ గొలిపి, ప్రణంబులన్ నిలుపు, నీనాటి నుండియు నిఁకన్ 

వర మంగళ భావన భాగ్యముతో

నిరతంబు పరాత్పరి నిల్పు ప్రజన్,

కరు ణాకరమౌ శుభ కాల గతిన్

మురిపించుచు మంగళముల్గొలుపున్.

జైహింద్.

Print this post