జైశ్రీరామ్.
ఓం నమో భగవతే వాసుదేవాయ.
శ్రీమద్భగవద్గీత
రెండవ అధ్యాయం సాంఖ్యయోగం
సంజయ ఉవాచ:
సంజయుడుఅనుచున్నాడు.
శ్లో. తం తథా కృపయావిష్ట మశ్రుపూ ర్ణాకులేక్షణమ్ |
విషీదం త మిదం వాక్య మువాచ మధుసూదనః || 1
తే.గీ. కలతఁ జెందుచు కన్నీరు కార్చుచున్న
యర్జునుని జూచి శ్రీకృష్ణుఁడనియెనిట్లు.
మానవాళికి మార్గంబు మహిత గతిని
జీవనము సాగ గీతను చెప్పఁ బూని.
భావము.
దయామయుడైన అర్జునుడు కన్నీరు కారుస్తుండగా
శ్రీ కృష్ణపరమాత్మ ఇలా అన్నాడు.
శ్రీ భగవానువాచ:
శ్రీకృష్ణుఁడనుచుండెను.
శ్లో. కుతస్త్వాకశ్మలమిదం విషమే సముపస్థితమ్ |
అనార్యజుష్టమస్వర్గ్యమకీర్తికరమర్జున || 2
తే.గీ. ఆర్యధర్మ విరుద్ధంబు, ననుచితమగు
ఘోరమైనట్టి యపకీర్తి కోరుకొనుచు
నరక దుష్ప్రాప్తిహేతువౌ దురిత బుద్ధి
పొడమె నీకెటు లర్జునా? మూర్ఖుఁడవొకొ?
భావము.
అర్జునా! ఈ సంక్లిష్ట సమయంలో ఆర్యధర్మ విరుద్ధమూ, అపకీర్తి
దాయకమూ, నరకప్రాప్తి హేతువూ అయిన ఈ పాడుబుద్ధి నీ కెందుకు పుట్టింది?
జైహింద్.
Print this post
0 comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.