శ్రీ వసంతతిలకసూర్యదేవశతకము రచన. చింతా రామకృష్ణారావు.

జైశ్రీరామ్.

1. శ్రీకామ్యదా! విమల చిద్వర భాసమానా! - లోకేశ్వరా! మనసులోపల వెల్గుమయ్యా.
      శ్రీకారమాదిఁ గొని చిత్ప్రభఁ గొల్పు మాకున్. - మాకున్నదీవె కద మాన్యుఁడ సూర్యదేవా!
  2. వేదంబులందు కనిపించెడి విశ్వవేద్యా! - మోదంబుతోడ జగమెల్లను వృద్ధి చేసే
    నీ దివ్య తేజసము నేవిధి పొందితో! స - మ్మోదంబుతోడఁ గను, పూజ్యుఁడ! సూర్యదేవా!
3. నీ తీక్ష్ణ తేజసము నే భరియింప నౌనా? - నీ తాపమే ప్రజను నేలను కూల్చు చుండెన్.
      నీ తీరు మార్చుకొన నేరవదేలనయ్యా? - భూతాపమున్ గనుమ, పూజ్యుఁడ! సూర్యదేవా!
4. ఆకాశ వీధి నడయాడుచు పృథ్వినేలన్ - శ్రీ కారమెప్పుడు ప్రసిద్ధిగ చుట్టినావో.
      రాకేశుఁడున్ వెలుఁగు రాత్రులు నీదు కాంతిన్. - నీ కాంతిచే వెలుఁగు నేలయు సూర్యదేవా!
  5. వృక్షంబులన్ సతము పృథ్విని నిల్పుదీవే. - రక్షింతువీవె తనరారఁగ రమ్య తేజా!
     సుక్షేమమున్ గొలుపు సుందర సుప్రకాశా! - మోక్ష ప్రదుండ! మము బ్రోవుము సూర్యదేవా!
6. శిక్షార్హులీ ధర వశించుచు వ్రేచుచుండన్   - శిక్షింపవేమిటికి. శ్రీకర చిద్విభాసా.
      రక్షింప నిన్ మది నిరంతరమున్ నుతింతున్. - నిక్షేపమీవెకద నిస్తుల సూర్యదేవా!
7. ఆరోగ్యమిచ్చెడి మహాత్ముఁడవీవె కాదా. - మా రోగముల్ తొలఁగ మమ్ము గనంగలేవా.
      కోరంగ నేల నను కూర్మిని జూచు నిన్నున్ - భారంబొ నేను సురవందిత సూర్యదేవా!
8. జీవాళికాదరవు చింతన చేయ నీవే. - భావింప మా తరమ వర్ధిలు నీదు తేజం
      బో వందనీయ. పరమోద్ధతి కొల్పుదీవే. - భావింతు నిన్ సతము భాగ్యద సూర్యదేవా!
9. నీ నామ రూపముల నే కన లేను దేవా. - మౌనంబుగా మదినె మన్ననఁ జేయనిమ్మా
      దీనావనా సుగుణతేజసమిమ్ము మాకున్. - జ్ఞానోజ్వలా! సతము కావుము సూర్యదేవా!
10. ఆదిత్య దైవమ! గ్రహాధిప! వందనంబుల్. - నీ దివ్య శక్తిని పునీతమగున్ జగంబుల్.
      సాధారణోష్ణము సుసంపద. చాలు మాకున్. - మోదంబుతో కనుమ పూజ్యుఁడ సూర్యదేవా!
11. ప్రారబ్ధ కర్మలను పారఁగఁ ద్రోలుమయ్యా. - శ్రీ రాఘవున్ దలపఁజేయుచు పుణ్యమిమ్మా.
      ధీరోద్ధతిన్ గొలుపు దేవుఁడ! కొల్పుమయ్యా. - నీ రక్ష కోరు మహనీయులు, సూర్యదేవా!
12. జీవాత్మవై ప్రబలి జీవులనుందువీవే. - నీ వేడి ప్రాణమయి నిత్యము నిల్పు మమ్మున్.
      శ్రీ విశ్వనాథుఁడవు శ్రీహరి వీవె మాకున్ - నీవారమయ్య. మననీయుమ, సూర్యదేవా!
13. శ్రీ సప్తవర్ణయుత చిద్విలసన్మణీ! నే - వేసారితిన్. కుటిల భీకర దుర్మదాంధుల్
      మోసంబులన్ సతము భూమిని వ్రేచుచుండన్. - మోసంబులన్ మడచి ప్రోవుము. సూర్యదేవా!
14. భూమిన్ రహించెడి భూజములెల్ల నీచే - క్షేమంబుగా వరలి శ్రీప్రదమౌను దేవా.
      నీమంబుతోడను వినీల మహాంబరానన్ - సేమంబుగా తిరుగు శ్రీప్రద సూర్యదేవా!
15. చిత్తంబులో నిను వసింపఁగ చేయనిమ్మా. - ఉత్తేజమే కలుఁగునో కరుణాంతరంగా!
      మత్తత్వమీవె కనుమా కమలాప్త మిత్రా. - హృత్తామరన్ నిలుమ శ్రీ కర సూర్యదేవా!
16. దీనావనా! దినపతీ! జగదేకమూర్తీ! - జ్ఞానాక్షమై హరిని కాంచఁగఁ జేయు వాఁడా.
      ప్రాణంబుగా నిలిచి వర్ధిలఁజేయుదీవే - నేనున్ నినున్ మదిని నిల్పెద సూర్యదేవా!
17. ఈ భారతావని సుహృజ్జన పూర్ణ. నీవే - శోభాయమానముగ చూచుచు. తేజమిమ్మా.
      నా భారతాంబ గణనాథుని తల్లి. సృష్టిన్ - శోభించు భద్రగుణ సుందరి. సూర్యదేవా!
18. నీ కాంతియే కనఁగ నేర్పున చేయు సృష్టిన్. - నీకాంతియే నిజమనిత్యము సేయునెల్లన్.
      శ్రీ కాంతుఁడైన దరిసింపఁగ లేడు పృథ్విన్ - నీ కాంతి లేక, మహనీయుఁడ! సూర్యదేవా!
19. ఆరోగ్య భాగ్యదుఁడ! హారతులందుమయ్యా. - నీ రాకకై కనెడి నీరజపాళి మేమే.
       తారాడు చీకటులు ధాత్రిని వీడి పోవన్ - మారాడఁబోక కనుమా మది సూర్యదేవా!

20. మా కర్మ సాక్షివి. సమస్తము కాంచుదీవే. - లోకేశ్వరుండ! నరలోకపు దుష్టపాళిన్
నీ కన్నులం గనుచు నిత్యము త్రుంచుమయ్యా - నీ కాకతోడ మహనీయుఁడ సూర్యదేవా!

21. జ్ఞానంబు తేజసమె. కావున నిన్నెఱుంగన్ - జ్ఞానంబు కల్గునటగా కరుణాలవాలా.
దీనావనా సుగుణ తేజసమిమ్ము మాకున్. - జ్ఞానంబదే కొలుపు గాంచఁగ సూర్యదేవా!

22. ఆరోగ్య సౌఖ్యములనాదిగనిచ్చువాఁడా! - నీ రాక మాకిటననేక శుభంబులిచ్చున్..
భారంబు నీదె. జయ భాగ్యద. కావు మమ్మున్. - నీరేజమిత్ర! మము నిల్పుమ సూర్యదేవా!

23. తారాడు గర్వనిశి దంబమడంచు వీరా! - స్వైరంబుగా తిరుగు పాప వినాశకారీ.
భారంబు నీదెకద, వందనమాచరింతున్. - కారుణ్యమొప్ప ననుఁ గావుమ సూర్యదేవా!

24. సాగింప వచ్చెదవు జాగృతిఁగొల్పి సృష్టిన్. - నీ గాత్రమే యరుణ నిర్భర వర్ణమొప్పన్
వేగంబె వచ్చి కనువిందుగనుందువయ్యా. - నేఁ గాంచి మ్రొక్కెదను నిన్ మది సూర్యదేవా!

25. జీవాత్మవీవె. జయశీలమునిత్తువీవే. - భావోన్నతంబు పరివర్ధన చేతువీవే.
నీవాడ. నన్ గనుము నీవిక ప్రేమతోడన్. - దేవాదిదేవ! వినుతింతును సూర్యదేవా!

26. ప్రాతర్నమామి దినరాజ! అనంత తేజా! - చైతన్యమున్ గొలుపు సత్పరిపూర్ణభాసా.
నీ తత్వమెన్ను మహనీయులె లేరు ధాత్రిన్. - ఖ్యాతి ప్రదా. విజయ కారక. సూర్యదేవా!

27. సప్తాశ్వముల్ కనఁగ సప్త వివర్ణ మాలల్ - లుప్తంబయెన్ తెలుపు లోపల చేరియుంటన్.
గుప్తార్థమిందు కనుగొన్న ప్రభాత వేళన్ - దీప్తంబగున్ మహిత తేజము సూర్యదేవా!

28. వేదస్వరూప! నిను వేడెద పేదవారిన్, - నీ దాసులన్ గనుము నిత్యమనంత తేజా.
బోధన్ కృపంగొలిపి పుణ్యము కట్టుకొమ్మా. - మోదంబుతోఁ గొలుతు పూజ్యుఁడ సూర్యదేవా!

29. నారాయణా! భరమ? నా దరి చేర నీకున్. - కారుణ్యమే మదిని కానఁగ లేదదేమో.
ధీరాత్ములన్ సతము తేల్చెడి దివ్య తేజా - ప్రారబ్ధముల్ కనుచుఁ బాపుమ సూర్యదేవా!

30. ఆనంద దాయివి గ్రహాధిప! లోకబంధూ! - జ్ఞానంబె తేజముగ కల్గఁగ చేయుమయ్యా.
నీ నామ సంస్మరణనే విడనీకుమయ్యా. - జ్ఞానాక్షి దాతవయి కావుమ సూర్యదేవా!

31. పచ్చందనంబునకు భాస్కర! హేతువీవే. - మెచ్చున్ నినున్ ధరణి మేలగు కాంతినొప్పన్.
నచ్చున్ గదా ప్రకృతి నవ్యమనోజ్ఞ కాంతిన్. - సచ్చిత్ ప్రభాస గుణసన్నుత సూర్యదేవా!

32. నిత్యాన్నదాన మహనీయులు, దైవ భక్తుల్ - సత్యవ్రతుల్, సుపధచారులు, యుద్ధవీరుల్
స్తుత్యల్ పతివ్రతమతుల్ నిను చేరుటెల్లన్ - సత్యమ్ముసత్యమది శాశ్వత! సూర్యదేవా!

33. నీ లీలచే జగతి నిర్మితమయ్యెనయ్యా. - ఆలింపు మా వినతి హాయిగనుండనిమ్మా.
చాలింపుమా జ్వలన సంస్కృతి సద్వరేణ్యా! - పాలింపుమా హృదయపద్మము సూర్యదేవా!

34. పుణ్యంబునంద కవి పూజ్యులు కైతలందున్ - గణ్యంబుగా నిను ప్రకల్పనఁ జేయువారే.
ధన్యాత్ములీ కవివతంసులు. కావుమర్థిన్. - మాన్యుండ శంకలను మానుము సూర్యదేవా!

35. మేఘంబునన్ జలమమేయము చేర్తువీవే. - మాఘంబునన్ శుభమమాంతము కూర్తువీవే.
ఆఘాతముల్ నిలిపి యార్తులఁ గాతువీవే. - ఆఘాటదూరుఁడ! మహాత్ముఁడ! సూర్యదేవా!

36. సూర్యుండ. నీకృపయె చూడఁగఁ జేయునెల్లన్. - సౌర్యంబు నీ కళయె సత్యము కాంతిపూర్ణా!
కార్యార్థులెన్నుదురు గౌరవమొప్ప నిన్నున్. - ధుర్యుండ! నే కొలుచుదున్ కను సూర్యదేవా!

37. మిత్రుండనన్ రవియు మిత్రుఁడు గాన నిన్నున్ - మిత్రుండుగా తలచ మేలుగనుండి యొప్పున్.
పాత్రుండ నన్నెలమి వర్థిలఁ జేయుమయ్యా! - స్తోత్రంబు చేసెద వసుంధర సూర్యదేవా!
38. అజ్ఞాన శర్వరమునంతము చేయుదీవే. - విజ్ఞాన తేజమును వింతగ గొల్పుదీవే.
ప్రజ్ఞాప్రభావమును వాసిగ చూపుదీవే. - సుజ్ఞానమీయగను చూడుము.సూర్యదేవా!

39. వాసించు ధీవరుల ప్రాభవ వర్తనంబుల్ - శేషాహియున్ వినుతి చేయగ చాలఁడయ్యా.
ఈ సృష్టికన్నిటికి నీవెగ సాక్షివెన్నన్. - నీ సాక్షిగా కలరనేకులు సూర్య దేవా!

40. లోకేశ్వరా! జగతిలో దురపిల్లువారల్ - నీకంటిలో పడరొ? నీ మది క్రుంగిపోదో!
       చీకాకులన్ దొలఁగఁజేయఁగ బుద్ధి పోదో. - నీ కంటఁ గాంచి మననీయుము సూర్యదేవా!
41. హే సూర్య! పుట్టితివదెప్పుడు? తెల్పుమయ్యా! - భాసింతు వేపగిది భాస్కర నేర్పుమీరన్?
       పోషింతువీవెయని పూజ్యుల వాక్కులయ్యా! - నా సన్నుతుల్ గొనుమనంతుఁడ! సూర్యదేవా!
42. నూత్నోదయంబుల వినూతన తేజమెంచన్ - రత్నాకరుండును నిరంతరమెంచు నిన్నే.
       పత్నీసమేతులును, భక్తులు వార్త్రు నీకై. - నూత్నత్వమిమ్ము. సుమనోహర! సూర్య దేవా!

43. రాగోదయంబవ, వరంబుగ వత్తువయ్యా - బాగోగులన్ గనఁగ భక్తుల కీవు దేవా!
యాగాదులన్ నిను నహంబులఁ గొల్తురయ్యా. - యోగంబు నీవె శుభయోగద! సూర్య దేవా!
44. నీ భాతిఁ గాంచఁగనె నేర్పున భక్తితోడన్ - శోభింపఁ జేయఁగను సూర్య నమస్కృతంబుల్

       మా భాగ్యమంచు నిను మన్ననఁ జేయువారిన్ - శోభాకరా! కనుమ శోభిల సూర్య దేవా!
45. నీకున్న శక్తిఁ గననేర్తురు సత్కవీంద్రుల్. - మాకున్న శక్తివి సమస్తము నీవె చూడన్.
       నీకన్న దైవమును నేను కనంగ నేరన్. - లోకంబునే కను సులోచన సూర్య దేవా!
46. ప్రత్యక్ష దైవమని ప్రార్థన చేయువారల్ - నిత్యుండ! నిన్ను కరుణింపఁగ కోరువారే.
       స్తుత్యుండ! పూజ్య గుణ శోభితులైన వారిన్ - నిత్యంబు కావగదె నేర్పున సూర్యదేవా!
47. దివ్యాంగులన్ కనుమ దీన జనార్తహారీ! - భవ్యాత్ము లాదుకొన, వారికి మేలు కల్గున్.
       సవ్యంబుగా బ్రతుకు సాగఁగఁ జేయుమయ్యా! - నవ్యంబుకాన్ సతమనంతుఁడ! సూర్యదేవా!
48. గోరంత దీపశిఖ కూర్చఁగ జ్ఞాన దీప్తిన్ - నీరాక కొల్పెడి వినిర్మల శక్తి యెంతో?
       శ్రీ రాఘవుండె మది చింతన చేసి నిన్నున్ - కోరెన్ శుభంబులను కొల్పఁగ సూర్యదేవా!

49. నిస్సారమౌ జగతి నిత్యమటంచు మూర్ఖుల్ - దుస్సాధమున్ జరుపు ధోరణినుందురేలో.
నిస్సంశయంబుగ వినిర్జన చేయరావా. - దుస్సాంద్రులన్, కలివిదూరుఁడ! సూర్యదేవా! .
50. మానాభిమానములు మాకిల పెంచుమెమ్మిన్. - ప్రాణప్రదంబుగ నిరంతర మేలు మమ్మున్
జ్ఞానాక్షయాంచిత వికాసము గొల్పు మాలోన్ - నీ నా విభేదము గణింపక సూర్యదేవా!

51. ఉర్వీజనాళికి మహోన్నత భక్తినిమ్మా. - సర్వత్ర సౌఖ్యములు సంపదలొప్పనిమ్మా.

పర్వంబులన్ జగతి వర్ధిల, సాగనిమ్మా. - గర్వాపహా! సుగుణ కల్పక సూర్యదేవా!

52. రేయింబవళ్ళనొనరింతువు నీవె దేవా. - మాయావృతంబయిన మాపఁగఁ జాలుదీవే.

శ్రేయంబులన్ కలుఁగఁ జేతువు నీవె మాకున్. - సాయంబుగా నిలుము సంస్తుత సూర్యదేవా!

53. నీటిన్ సృజించె విధి. నీవటనాకసానన్ - వాటంబుగా తిరిగి వారిద పంక్తి చేరన్

నీటిన్ గ్రహించి కడు నేర్పుననిత్తువయ్యా. - పాటించి నిన్ గొలుతు భక్తిని సూర్యదేవా!

54. హే దేవ! చిద్విభవ! హే దిన రాజ! సూర్యా! - ఈ దీనునిన్కరుణనేలుమ లోకబంధూ!

మోదంబుతో కనుచు మోహము బాపుమయ్యా. - శ్రీదుండ! వందనము చేకొను సూర్యదేవా!

55. నీకే కదా జగతి నిత్యము కన్పడున్ నీ - రాకే కదా శుభము ప్రాగ్దిశనుండి తెచ్చున్.

మాకే కదా సకలమంగళముల్లభించున్. - శ్రీ కారపూర్వక సుచేతన సూర్యదేవా!

56. ధారాగతిన్ చలువధారలు భూమికీయన్ - రేరేనికిన్ గొలిపి ప్రేమను కాంతి కల్మిన్

నీరేజబాంధవుఁడ! సృష్టిననేక శక్తుల్ - కారుణ్యమున్ గొలిపి కాచితె సూర్యదేవా!

57. స్వార్థంబు లేని భగవానుఁడ! భాస్కరా! మా - స్వార్థంబుఁ బాపి మము చక్కఁగనుంచలేవా?
సార్థక్యమున్ గొలుపు సద్వర జన్మకున్, నిన్ - బ్రార్థింతు భక్తిమెయి భవ్యుఁడ! సూర్య దేవా!

58. అంతంబు లేని కరుణాకర! లోకబంధూ! - సాంతంబు నన్ గనుమ సద్గుణమిచ్చి నాకున్.

శాంతస్వరూప! విలసన్నుత! శాంతినిమ్మా. - భ్రాంతుల్ విడన్ తరుము వర్థిల సూర్యదేవా!

59. బ్రహ్మంబు నీవనుచు ప్రాగ్దిశ కాంతుమయ్యా - బ్రాహ్మీముహూర్తమున పావన రూప నీకై.
బ్రహ్మన్ జరించగను బాటను చూపువాఁడా! - బ్రహ్మాండమీవె శుభవర్తన సూర్యదేవా!

60. ఆకాశ గామివయి హారతులందువాఁడా. - నీకెవ్వరీడగు పునీతుఁడ సృష్టిలోనన్?
రాకేశుఁడైన తనరారును నీదు దీప్తిన్. - శ్రీకామితార్థదుఁడ! చిన్మయ! సూర్యదేవా!

61. దేదీప్యమాన వర తేజమునొప్పు వాఁడా! - మోదంబుఁ గూర్చఁగను బుద్ధిని గొల్పరావా?
నీ దివ్య భాతి మహనీయతఁ గొల్పుఁ గాదే. - ఆదిత్యనామ పరమాత్ముఁడ సూర్యదేవా!

62. శ్రీ భారతాంబనలరించు శుభాళి. ఎన్నన్ - మా భాగ్యమీ జనని మాకు లభించుటెల్లన్.
శోభాయమానముగ చూడుము నీవు మమ్మున్. - శ్రీ భాస్కరా! సుగుణశేఖర సూర్యదేవా!

63. నిత్యప్రదీప! కరుణించుము నిర్వికల్పా! - సత్యంబు, నీ కృపనె సర్వము వెల్గుచుండున్.
స్తుత్యంబు నీ గమన ధుర్యత హే సుధీ! యా - దిత్యాఖ్య! వందనము తెల్పెద సూర్యదేవా!

64. స్వర్ణంబు పోలెడి యసాదృశ వర్ణభాతిన్. - వర్ణంబులొక్కటిగ భాసిలునేడు నీలోన్.
పర్ణంబులాదిగ ప్రపంచము వ్యాప్తి చెందెన్. - పూర్ణాకృతిన్వెలుఁగు పూజ్యుఁడ సూర్యదేవా!

65. పాపాత్ములన్ దునిమి భక్తులఁ గావ రావా. - నీ పాదముల్మదిని నిత్యము నిల్పువారిన్
కాపాడు ధర్మమది కాంచవొ నీదటంచున్? - మా పాపహారివగు మాన్యుఁడ! సూర్యదేవా!

66. రైతన్నలన్ గనుచు రక్షణఁ గొల్ప రావా! - పోతన్న రైతు. ఘన మోక్షదుడయ్యె ధాత్రిన్.
భాతిన్ రచించెనుగ భాగవతామృతమ్మున్. - రైతుల్ కృపాళురు. సురక్షక! సూర్యదేవా!

67. ప్రాతర్నమామి యని భక్తిగ నిన్నుఁగొల్తున్. - భూతాత్మవీవెకద పూజ్యుఁడ పుణ్యమూర్తీ!
శీతాంశు కీర్తి వికసింపఁగ చేయుదీవే. - నీ తీరు నెన్నుదును నిత్యము సూర్యదేవా!

68. అజ్ఞానమేచికమునంతము చేయువాఁడా! - విజ్ఞాన రోచులకు వేల్పయి కొల్పు వాఁడా!
ప్రజ్ఞాప్రభాస! వర భాస్కర భవ్య తేజా! - సుజ్ఞానమిమ్మికను శోభిల సూర్యదేవా!

69. భాసా! శిరీష సుమ వర్ణమునొప్పువాఁడా! - శేషాహియున్ పరవ శించఁడె నిన్నుఁ దెల్పన్?
నీ సామ్య మెన్న ధరణిన్ దగువారు లేరే. - నా సన్నుతుల్ గొనుమనంతుఁడ! సూర్యదేవా!

70. జీవాత్మవై వెలుఁగు శ్రీకర దివ్యతేజా! - భావార్ణవోద్భవుఁడ! వర్థిలఁ జేయువాఁడా!
సేవింతు నిన్ దెలిసి చిత్తము పొంగ నాలో. - నీవేకదా విధివి నిర్జర సూర్యదేవా!

71. నీ రాకచే దిశలనేకము వెల్గుచూచున్. - నీరాకరంబునను నీరజ పాళి పొంగున్.
ధారాళమౌ వర సుధారస దాన శీలా! - వారింపుమా దురితపాళిని సూర్యదేవా!

72. ఆకాశమందున నహర్నిశ లెట్లు మిత్రా! - యేకాగ్రతన్ తిరుగుదీవు? మహాద్భుతంబే.
నీకెన్నగా విరతి నిర్మల! లేదదేలో? - మాకై చరింతువు సమస్తము సూర్యదేవా!

73. నా భావనాంబరమునన్ తగు వెల్గు నింపే - నీ భావనన్ తిరుగు నిర్మల చిద్వివృద్ధా!
స్వాభావికమ్మగుత శాంతము నాకు. నీవే - నా భావనన్ వెలుఁగు నా ప్రియ సూర్యదేవా!

74. తేజమ్ముకల్గు గుణధీరుల, ధీరలందున్ - స్త్రీ జాతిలోన్ వెలుగు చిందెడిశక్తి వీవే ,
నీ జీవనంబె మహనీయుల మార్గమెన్నన్. - నా జీవ శక్తివి. సనాతన సూర్యదేవా!

75. పూర్ణాకృతిన్ వెలుఁగు పూజ్యుఁడవీవు చూడన్. - కర్ణామృతంబు శుభ కారక నీదు గాధల్.
స్వర్ణంబు కూడ భువి చాలదు పోల నిన్నున్. - దుర్నాథులన్ తొలఁగఁ ద్రోలుము సూర్యదేవా!

76. క్షీరాన్నమున్ గొనఁగ చిత్తమదేల నీకున్? - శ్రీరమ్య భోజ్యములు చేఁ గొనరాదొ నీవే.
మారాము చేయకుము. మాయెడ జాలి లేదా? - శ్రీరామ సేవ్య గుణశేఖర! సూర్యదేవా!.

77. సాహిత్య మార్గమది చక్కఁగ నిన్నుఁ జూపున్. - మోహాదులే తొలఁగు, ముక్తిద! నిన్నుఁ జూడన్.
సాహిత్యమీవె. విలసన్నుత! కొల్పు మాకున్. - దేహస్థ! కొల్పుమయ దీప్తిని సూర్యదేవా!

78. నీ వృత్తమున్ దెలుప నేనెటు చాలువాఁడన్? - జీవాళి కెమ్మెయిని జీవము నీవె కాదా.
భావింప సాధ్యమెటు? భక్తికె లొంగువాఁడా! - నీవారలన్ గనుమ నేర్పున సూర్యదేవా!

79. ఆకాశ హర్మ్యమున హాయిగ సంచరించే - లోకేశుఁడా! శుభ విలోకన భాగ్యమిమ్మా.
శ్రీ కల్పనా చతుర! చిన్మయ తేజమిమ్మా. - నీకు న్నతుల్ తెలుపనిమ్మయ. సూర్యదేవా!.

80. నీవే మహాత్ముఁడవు. నిర్మల దివ్య తేజా! - నీవే జగత్పతివి నిర్భర పుణ్యభాసా!
నీవే ప్రపూజ్యుఁడవు నిత్యము మాకు పృథ్విన్. - నీవే మమున్ నడుపు నేతవు. సూర్యదేవా!

81. పాదాభివందనము భక్తిగ చేయు వారిన్ - మోదంబుతో గనుచు పూజ్యతఁ గొల్పు వాఁడా!
నీ దారిలో నడుచు నిర్మల తత్త్వమిమ్మా. - బోధన్ మదిం గొలిపి, ప్రోచెడి సూర్యదేవా!

82. బ్రహ్మజ్ఞులన్ కృపను వర్ధిలఁ జేయుదీవే. - బహ్మైక్య మార్గమును భాసిలఁ గొల్పు మాకున్.
బ్రహ్మంబు నీవె కద పండితపాళి మిత్రా! - బ్రహ్మస్వరూప! గుణ భాసిత సూర్యదేవా!

83. సంసారసాగరము చక్కఁగ దాటఁజేయన్, - హింసావిదూరునిగనెల్లరినెన్ని ప్రోవన్,
కంసారికైననిల కావలె నిక్కమీవే. - హంసాకృతిన్ వెలుగుమా మది సూర్యదేవా!

84. ఛాయాసతీ సహిత! సారస వృత్త వర్తీ! - మాయావిమోహములు మమ్ముల వీడిపోవన్
చేయంగ నీకుఁ దగు. చేయుము ధ్వాంతహారీ! - శ్రేయంబులే కలుగఁజేసెడి సూర్యదేవా!

85. ఉగ్రాకృతిన్ గని మహోగ్రుల, సంహరింపన్ - వాగ్రూప సత్ కృతిగ భవ్యుఁడ! వెల్గుమయ్యా!
అగ్రేసరుండవయి హారతులందుమయ్యా! - వ్యగ్రుండ. వ్యగ్రతను బాపుము సూర్యదేవా!

86. సంతోషమిచ్చునది సద్గుణమే తలంపన్. - శాంతాత్మయున్ సతము సంతస మందఁజేయున్.
శాంతాత్మనిమ్ము మనసారగ నాకికన్. నే - చింతాన్వయున్. గనుమ చిన్మయ సూర్యదేవా!

87. సాయాహ్నమున్ హరివి చక్కఁగ కావ మమ్మున్. - నీయందు చూచెదము నిత్యుని దేవదేవున్.
ధ్యేయంబు కొల్పుము మహేశ్వర మాకు నీవే - సాయంబు కమ్ము కొనసాగఁగ సూర్యదేవా!

88. జాగ్రత్ప్రదాతవు ప్రశస్తిగ నిల్పునాలో - నుగ్రత్వమున్ తుడిచి యోగ్య సుశౌచ్యమిమ్మా.
అగ్రేసరుండవయి హాయిగ చూపు దారిన్. - సుగ్రాహ్యమౌ సుగతి చూపుమ సూర్యదేవా!

89. నింగిం జరించుటయె నీకు సుఖంబదేలో? - పొంగారు కాంతుల సముద్ధత యేల నీకున్?
భంగంబెఱుంగకయె పర్విడు భద్రతేజా! - బెంగల్ విడన్ గనుమ విశ్వభ! సూర్యదేవా!

90. హే హేమమాలి! ప్రవహించఁగ భక్తి మాలో - మోహాదులున్ దొలగి ముక్తికి చేరువైనన్
స్నేహంబుతోఁ దరికి చేరుదుమయ్య నీకున్. - నీ హస్తమిచ్చి కరుణించుమ సూర్యదేవా!

91. ఏమేమి? కాల గతి నెప్పటికేని నీలో - నేమార్పు లేకునికి హేతువు కానరాదే!
ధీమంతులిట్టులనె దీపితులౌదురేమో! - సోమప్లవుండవయి శోభిలు సూర్యదేవా!

92. స్వోత్కర్ష లేని గుణ సుందర! త్విట్పతీ! నీ - యుత్కృష్టతన్ దెలుప నుర్విని చాల లేనే.
సత్కార్యముల్ గనుచు సత్యము పల్కనిమ్మా.- మత్కామ్యమున్ గను. సమంచిత సూర్యదేవా!

93. శ్రీమద్ద్యుమంతుఁడ! వశించు మనమ్మునన్. నీ - నామంబు నే పలుకు నైపుణినీయ నాకున్.
ప్రేమన్ సదా కనుచు, విజ్ఞత కొల్పి కావన్. - మామీద చూపుమభిమానము సూర్యదేవా!

94. నిత్యాన్నదానమును నే పచిరింపఁజాలన్. - సత్యోన్నతిన్ దెలిసి చక్కగ పల్కనెంతున్.
స్తుత్యుండ నీదు కృపతో నడిపించుమట్లే. - నిత్యంబు నిన్ గొలుతు నేర్పున సూర్యదేవా!

95. విద్యాసుగంధమునపేక్షను పొందనున్నన్ - సద్యః ఫలంబగును చక్కఁగ నీకు మ్రొక్కన్.
హృద్యాద్భుతంబగు ప్రవృద్ధియు కాన వచ్చున్. - సద్యోవిభాతి గల సన్నుత సూర్యదేవా!

96. భద్రాకృతింగొలిపి భక్తిని గొల్పు వాఁడా! - నిద్రాస్థితిన్ మడఁచి, నిస్పృహఁ బాప రమ్మా.
భద్రేభరక్షకుని పావన దర్శనంబున్ - మద్రక్షకా! కొలుపు మాకిక సూర్యదేవా!

97. దర్పోద్ధతుల్ కలరు, తప్పవు దండనాదుల్. - కర్పూరహారతులు గౌరవమొంది పొందన్.

తూర్పారఁబట్టి యిక త్రుంచుము దుర్జనాళిన్ - కార్పణ్యమున్ మడఁచు జ్ఞానద! సూర్యదేవా!.

98. స్త్రీ జాతికిన్ శుభము చేయఁగ జాగదేలో? - భూజాతయున్ పుడమినోర్చెను బాధలెన్నో.
స్రీ జాతిఁ బ్రోవ మనసే కరువాయె నీకున్. - రాజిల్ల చేయుము. పరాత్పర! సూర్యదేవా!

99. నీచే సమస్తమును నిండుగ సాగుచుండున్. - నీచే ప్రజాపతియు నేర్పగ మెల్గుచుండున్.
నీచే కవిత్వ కమనీయత వెల్గుచుండున్. - నీచే మనంగను మనీషులు సూర్యదేవా!

100. ఆరోగ్యమిచ్చుచు, మహాత్ముఁడ! పాఠకాళిన్ - వీరోచితంబుగనె వెల్గఁగఁ జేయుమయ్యా.
నీరేజ మిత్ర! మననీయుము సజ్జనాళిన్. - నీ రమ్య నామమె గణింతును సూర్యదేవా!

101. కన్నార నీ ద్యుతిని గాంచఁగ లేడొకండున్. - హృన్నేత్రమొప్పు కన దృష్టిని పెట్టి చూడన్.
పన్నిద్దరంచు కని భక్తులు పల్కు నిన్నున్. - మన్నించి కావుము సమస్తము సూర్యదేవా!

102. ప్రార్థింతు నిన్ సుకవి పాళినిఁ గావుమంచున్. - స్వార్థంబుఁ బాపగను, వర్థిలఁ జేయ మంచిన్.
సార్ధక్యమున్ గొలుప సద్వర జన్మకెమ్మిన్. - మూర్ధన్యవర్తివయి ప్రోచెడి సూర్యదేవా!

103. దాసోஉ హమంచు గుణధాములు నీకు తెల్పన్, - నీ సాటి లేరు కరుణించెడివారలుర్విన్.
భాసింపఁ జేయుమయ భక్తులనంశుమంతా! - నీ సద్గుణంబు ప్రగణించెద సూర్యదేవా!

104. కర్తవ్యమున్ దెలిపి గౌరవ వర్తనానన్, - గుర్తించి మెల్గునటు కోరుచు చేయుమా. మో
హార్తిన్ దొలంగగ మహాత్మ యొనర్పుమీవే. - ఆర్తాళిఁ గాచెడినహర్పతి సూర్యదేవా!

105. కాంచన్ వసంత తిలకంబుల వెల్గుదీవే. - మంచిన్ మదిన్ గొలిపి మమ్ముల నిల్పుదీవే.

ఎంచన్ శుభాళి మది నెప్పుడు కొల్పుదీవే. - సంచారివై జగతి సాఁకెడి సూర్యదేవా!

106. చింతాన్వయుండనయ. శ్రీకర! రామకృష్ణన్. - భ్రాంతిన్ రచించితిది పాఠకపాళి కోరన్.
సాంతంబు దీనిని భృశంబు పఠించువారిన్ - స్వాంతంబునన్ గనుమ చల్లగ, సూర్యదేవా!