భ భా భి భీ భు భూ.....చమత్కార శ్లోకము.

 

జైశ్రీరామ్.

*భ భా భి భీ భు భూ....?*

*ధారానగరం లో భుక్కుండుడు  అనే ఓ గజ దొంగ వుండే వాడు. నగరంలో దొంగతనాలు చేసి చేసి వేరే రాజ్యానికి వెళ్లి పోయి మరీ సంవత్సరం తర్వాత తిరిగి వచ్చి మరీ దొంగతనాలు చేసే వాడు. కానీ వాడు ధన వంతుల ఇళ్ళలోనే దొంగతనం చేసే వాడు. ఆ సొమ్ములో చాలా భాగం బీదలకు పంచె వాడు. రాజ సైనికులు ఎంత ప్రయత్నించినా అతనిని పట్టుకొన లేక పోయే వారు. ఒకసారి ఒకరింటికి కన్నం వేస్తూ దొరికి పోయాడు. భటులు వాడిని రాజ సభ లో ప్రవేశ పెట్టినారు  యిన్ని సంవత్సరాలుగా దొంగతనాలు    చేసిన భుక్కుండుడికి మరణ శిక్ష విధించాలి అని మంత్రి, యితర సభ్యులు రాజును కోరారు. తనకు రాజు  మరణ శిక్ష వేస్తారేమో నని వాడికి భయం వేసింది. యుక్తిగా ఈ శ్లోకం చెప్పాడు.*

  *"భట్టిర్నష్టః, భారవి శ్చాపి నష్టః*

*భిక్షుర్నష్ట:. భీమసేనోపి నష్టః*

*భుక్కుండో హం భూపతి: త్వం  రాజన్*

*భబ్భావళ్యామ్   అంతక:  సం నివిష్ట:*

 

అర్థము:-- *రాజా! నన్ను శిక్షించండి. కానీ నాకు ఒక్కటే భయం. మీరు గమనించారో లేదో భట్టి చనిపోయాడు, భారవి కవి కీర్తి శేషుడయ్యాడు, ఆ వెనకే భిక్షుకవి కూడా మరణించాడు, ఇటీవలే భీమకవి కూడా కాల ధర్మం చెందాడు, మరి నేను భుక్కుండుడిని. ఈ యమధర్మ రాజు 'భ' గుణింతాన్నే పట్టుకొని భట్టినీ, భారవిని, భిక్షు కవినీ, భీమ కవినీ తీసుకెళ్ళి పోయాడు. తర్వాత వాడిని నేను భుక్కుండుడిని. నన్ను తీసుకొని  పొతే భ భా భి భీ భు తర్వాత భూపతివి  నీవు, నీ పేరులో కూడా 'భ' కారం వుంది నా తర్వాత నీ వంతే నేమోనని, యింత మంచి రాజు మరణిస్తే ప్రజలకు గతి ఏమి? అని నేను భయ పడుతున్నాను. (పైన చెప్పిన కవులంతా  భోజుడి ఆస్థానం లోని కవులే) అన్నాడు.*

*రాజ దండన పొంద బోతూ కూడా ఇలా చమత్కారంగా శ్లోకం చెప్పడం రాజుకు నచ్చింది, నవ్వు వచ్చింది. నవ్వు ఆపుకుంటూ సరే!భుక్కుండా  ఈ సారికి నిన్ను వదిలేస్తున్నాను.  అని వాడికి కావలిసి నంత ధనం  యిచ్చి యిక ముందు దొంగతనాలు చేయ కుండా మంచిగా బ్రతుకు అని మందలించి వదిలేశాడు.*

*(భబ్భావళి అంటే 'భ' గుణింతం అంతక= యమ ధర్మరాజు సంవిష్ట: అంటే దృష్టి పెట్టిన వాడు)*       .  

జైహింద్.

Print this post