జైశ్రీరామ్.
శ్లో. కృపయా పరయావిష్టో విషీదన్నిదమబ్రవీత్
అర్జున ఉవాచ |
దృష్ట్వేమం స్వజనం కృష్ణ యుయుత్సుం సముపస్థితమ్ ||1-28||
తే.గీ. చూచి ఘన తరంబగు కృపన్ క్షోభ చెంది,
ఘన
విషాదంబులో మున్గి, క్షణము నిలిచి,
కృష్ణునిగని
పలికెనిటు, కృష్ణ! గాంచ
నుభయ
పక్షాల, బంధువులుండిరకట.
భావము.
అర్జునుడు ఇలాఅన్నాడు; ఉదృతమైన కరుణ ఆవహించగా
విషాదంతో ఇలా అన్నాడు. యుద్ధం చేయగోరి సమావేశమై ఉన్న
నా బంధువులను చూడగా
శ్లో. సీదన్తి మమ గాత్రాణి ముఖం చ పరిశుష్యతి |
వేపథుశ్చ శరీరే మే రోమహర్షశ్చ జాయతే ||1-29||
తే.గీ. కనగ వీరిని కంపంబు కలుగుచుండె,
సిధిలమగుచుండెదేహంబుజిహ్వ యెండె,
గగురుపాటుకులోనైతి, కలతచెంది
మనసుదుర్భలమగుచుండె,మాధవుండ!
భావము.
నాఅవయవాలు శిధిలమై పోతున్నాయి, నోరు ఎండి పోతుంది,
నా శరీరం వణుకుతుంది, రోమాలు నిక్క పొడుచుకుంటూ ఉన్నాయి.
జైహింద్.
0 comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.