జైశ్రీరామ్.
శ్లో. ధిఙ్మండలం పరిమళై: సురభీ కరోషి
సౌందర్య మాహవసి లోచన లోభ నీయం
అహో! రసాల ఫలవర్య! తవాస్మి దూయే
యత్తుందిలంచ కఠినం హృదయం బిభర్షి.
ఉ. రమ్య రసాల సౌరభము ప్రాకును నల్దిశలున్ మనోజ్ఞమై,
సౌమ్య మనోజ్ఞరూపమున చక్కగ నేత్ర సుపర్వమిద్ధరన్
సామ్యము లేనిదయ్యు వివశంబగు టెంక కఠోర చిత్తయై
రమ్యత క్రోల్పడేను, కనరాని కఠోరత కీడు చేయునే!
సౌమ్య మనోజ్ఞరూపమున చక్కగ నేత్ర సుపర్వమిద్ధరన్
సామ్యము లేనిదయ్యు వివశంబగు టెంక కఠోర చిత్తయై
రమ్యత క్రోల్పడేను, కనరాని కఠోరత కీడు చేయునే!
భావము. ఓ రసాల ఫలమా! నీ సువాసనలతో దిక్కులను పరిమళింప చేయుచున్నావు. నీ సౌందర్యంతో అందరిని ఆకట్టుకొని అనందింపజేస్తున్నావు. ఇలా అందరిచే పొగడ బడే నీకీర్తి చాలగొప్పది; కానీ నీవు కఠినమైన టెంక అనే మనస్సు కలిగి ఉండడం మాత్రం బాధగా ఉంది.
జైహింద్.
0 comments:
కామెంట్ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.