జైశ్రీరామ్.
శ్లో. ఆశా నామ మనుష్యాణాం కాచిదాశ్చర్య శృంఖలా
యావత్ బద్ధో ప్రధావంతి ముక్తా తిష్టంతి పంగువతు
గీ. ఆశ వింతైన సంకెల యవనిజులకు.
బద్ధుడైయున్ననాడు తా పరుగు పెట్టు
బద్ధముక్తుఁడై చతికిల పడును తాను.
ఆశ వింతైన త్రాడురా!.అద్భుతమిది.
భావము. ఆశ గురించి చమత్కారంగాఇందు వర్ణింపఁబడినది. ఆశ మనిషికి ఒక ఆశ్చర్యకరమైన సంకెల వంటిదిట. ఆశ సంకెల అంటే కాదనేవారుండరు. కానీ అందులో ఆశ్చర్యం పొందటానికి ఏముంది??? సంకెళ్ళతో బంధించేది దోషి పారి పోకుండా ఒకచోట కట్టిపడేయటానికి. కానీ ఆశా సంకెళ్ళతో బంధీగా వున్న వాడు ప్రధావంతీ అంటే పరిగెడుతూనే వుంటాడట. ఎందుకు పరిగెడతాడు? తన కోరికలు ఆశలు తీర్చుకోవడానికి ప్రపంచం అంతా తిరుగు తాడు. అదే ఆశా బంధవిముక్తుడు తిష్టంతి అంటే ఒక మూల చతికిలపడి కూర్చుంటాడట. అదీ ఎలాగ అంటే పంగువతు, కుంటివాడిలా కూర్చుండిపోతాడట. ఎంత అద్భుతమైన భావం ఎంత అందంగా చమత్కారంగా వర్ణించాడో కవి.
జైహింద్..
వ్రాసినది
Labels:
1 comments:
నమస్కారములు
ఆశకి అంతంలేదు .అదిఒక తీరని దాహం.అమృతగుళికల్లాంటి మంచి శ్లోకాన్ని అందించారు.
ధన్య వాదములు .
కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి
ఆంధ్రామృత బ్లాగ్ వీక్షకులకు ధన్యవాదములు.